10 Przerażające akty samozwańczy

Akt siebie -immolacja lub podpalenie się istnieje od czasów starożytnych. Z pewnych religijnych wierzących w Europie z lat 1600.1800. Indian Legend of Sati jest podstawą długiej historii kobiet samodzielnych w tym kraju. Samo unieważnienie było powszechne do 1800 roku i nadal ma miejsce. Ale jako akt protestu politycznego samowystarczalność w XX wieku osiągnęła nowe wyżyny. Najpierw, jako protest przeciwko radzieckiej okupacji i ucisku w Europie, a następnie, co najsłynniej, jako akt protestu przeciwko rządowi Wietnamu i wojnie w Wietnamie.

Gdy wchodzimy w XXI wiek, polityczne akty samowystarczalności są po raz kolejny rosnące. Kiedy Mohamed Bouazizi postawił się, w grudniu. 17, 2010, wywołał płomienie znacznie większe niż te, które ostatecznie go zabiłyby. Tunezyjski mężczyzna, bezrobotny absolwent college'u z dziećmi do karmienia, starał się znaleźć Watching Warzywa, ale został udaremniony przez policję, która go obrażała i skonfiskowała wózek. Jego apele do protestu zostały zignorowane, więc w makabrycznym akcie protestu i udręki Bouazizi oblał się w benzynie i rozpalił się.

Akt samowystarczalności nie tylko wywołał kryzys polityczny w Tunezji, który wyparł prezydenta 14 stycznia 2011 r., Doprowadził to do serii protestów i obalenia rządów na Bliskim Wschodzie. Zainspirował także samoleczenia naśladowców w Afryce Północnej. Ponieważ czyny te prawie zawsze odbywają się na obszarach publicznych, na innych listach pojawiło. Ta lista nie zawiera samowystarczalnych z poprzedniej listy listów.
Oto dziesięć najlepszych aktów samoziarningu.

10

Per Axel Daniel Rank AROSENIUS

Rząd lub kraj, w którym mieszkają osoba, jest zwykle celem protestu dla wielu samozwańców. To samo unieważnienie Per Axel Daniel Rank ARESENIUS było nieco bardziej osobiste. Po sporze ze szwedzkim organami podatkowymi, 21 marca 1981 r., Arosenius protestował, podpalając się przed ich biurem w Nacka. Zmarł w karetce w drodze do szpitala. Miał 60 lat.

Per Axel Daniel Rank ARESENIUS był szwedzkim aktorem głównie części wspierających części. Jego najwybitniejszą rolą filmową była roli Radzieckiej Defector Boris Kusenov w filmie Alfreda Hitchcocka z 1969 roku, Topaz.

9

Hartmut Gründler

Hartmut Gründler był nauczycielem niemieckim z Tybinga, zajmującym się ochroną środowiska. Sprzeciwił się niemieckiej polityce energetycznej i budowie elektrowni jądrowych. Protestował przeciwko środkom do przechowywania radioaktywnych odpadów nuklearnych. Rozdał broszury, próbując edukować społeczeństwo na temat kwestii środowiskowych, które go dotyczyły. Wystawił strajki głodowe i wszelkiego rodzaju protesty bez przemocy, próbując wpłynąć na politykę niemiecką. Próbował nawet otworzyć dialog z federalnym kanclerzem Helmutem Schmidtem.

16 listopada 1977 r. Gründler spalił się w Hamburgu podczas Kongresu Partii SPD, z protestu przeciwko „ciągłej dezinformacji rządowej” w polityce energetycznej, szczególnie w sprawie stałej dyspozycji odpadów nuklearnych.

Dwa dni przed samowystarczalnym uruchomieniem, zrobił ulotkę z nagłówkiem „Proszę przekaż… samowystarczalność obrońca życia-apelacja o atomowe kłamstwo…” i, mówiąc o sobie w trzeciej osobie, napisał, między innymi Rzeczy: „Gründler nazywa jego działanie nie rozpaczy, ale oporem i rozdzielczością. Z nieodłączną koniecznością chciwości zysku, sztuczek pewności siebie, przyjmowania tutaj ludzi nieokreślonych i nieodłącznej konieczności bezwładności i tchórzostwa, chce sprzeciwić się nieodłącznej konieczności sumienia."

8

Sati

Satī w Hindusie jest zarówno postacią Bogini, jak i aktem, który trwa po jej imieniu. Bogini Sati, znana również jako Dakshayani, jest hinduską boginią małżeńskiej feliczności i długowieczności; Czuje ją szczególnie hinduskie kobiety, które szukają długiego życia swoich mężów. Mówi się, że Sati samowystarczała, ponieważ nie była w stanie znieść swojego ojca, Dakshy, upokorzenie męża, Shivy. Bogini Sati urodziła się ludzka i urodziła się jako córka Daksha Prajāpati. Jako córka Dakshy jest również znana jako dākshayani.

Plan polegał na tym, że pewnego dnia Sati poślubi Shivę, boga bogów. Gdy dorastała do kobiecości, pomysł poślubienia kogokolwiek innego (zaproponowanego przez jej ojca) stał się nie do zniesienia dla Sati. Po wielu zarzutach ze swojej strony Shiva w końcu przystąpiła do swoich życzeń i zgodził się uczynić ją swoją panną młodą. Ekstatyczne sati powróciło do domu ojca, aby oczekiwać jej oblubieńca, ale znalazła jej ojca mniej niż podekscytowany przez przełom wydarzeń. Ślub odbył się jednak we właściwym czasie, chociaż jej ojciec nie zajął się zięciem. Daksha zasadniczo odciął swoją córkę z rodziny, do tego stopnia, że ​​kiedyś zorganizował wielkie wydarzenie, na które zaproszono wszystkich bogów, z wyjątkiem Sati i Shivy. Chcąc być z rodziną i choć zlekceważyła tym brakiem zaproszenia, Sati i tak poszedł na imprezę, ale bez Shivy.

Jednak Sati została zimno przyjęta przez jej ojca. Wkrótce byli w trakcie gorącego sporu o cnoty (i rzekome jej brak) Shivy. Każda mijająca chwila wyjaśniła Sati, że jej ojciec nie był w stanie docenić męża, Shivy. Uświadomienie sobie przybyło do Sati, że to nadużycie było narzucone na Shivę tylko dlatego, że ją poślubił; Była przyczyną tego hańby dla swojego męża. Została pochłonięta przez wściekłość przeciwko ojcu i wzywając modlitwę, którą może, w pewnym przyszłości, urodziła się córka ojca, którego mogła szanować, Sati przywołuje swoje jogiczne moce i unieważniła się.

Shiva wyczuł tę katastrofę, a jego wściekłość była nieporównywalna. Stworzył Virabhadrę i Bhadrakāli, dwa okrutne stworzenia, które sędziły spustoszenie i chaos na scenie przerażającego incydentu. Prawie wszystkie obecne były bezkrytycznie powalone na noc. Sam Daksha został zdekapitowany. Po nocy horroru Shiva, wszechstronna, przywróciła wszystkich zabitych do życia i przyznała im swoje błogosławieństwa. Nawet obelżywy i winny Daksha został przywrócony zarówno jego życiem, jak i królestwa. Jego ścięta głowa została zastąpiona koziem. Nauczając się swojej lekcji, Daksha spędził pozostałe lata jako bhakta Shivy.

Akt Sati stał się religijną praktyką pogrzebową wśród niektórych społeczności hinduskich, w której niedawno owdowiała hinduska, dobrowolnie lub za pomocą siły i przymusu, uniemożliwiłaby się Pyrenie pogrzebowi męża. Praktyka jest rzadka i jest zakazana w Indiach od 1829 roku. Termin ten może być również używany w odniesieniu do samej wdowy. Termin sati jest teraz czasami interpretowany jako „czysta kobieta."

7

Roop Kanwar

Roop Kanwar był 18-letnią kobietą Rajput, która popełniła Sati 4 września 1987 r. W Dereala Village w Radżastanie w Indiach. W chwili śmierci była mężatką przez osiem miesięcy z Maal Singh, która zmarła dzień wcześniej w wieku 24 lat i nie miała dzieci. Istnieją sprzeczne raporty dotyczące tego, dlaczego podpaliła się. Niektórzy twierdzą, że śmierć Kanwara nie była dobrowolna. Wiele wiadomości mówi, że została zmuszona do śmierci. Jednak inne raporty mówiły, że powiedziała swojemu szwagrowi, aby zapaliła Pyre, kiedy była gotowa.

Kilka tysięcy osób wzięło udział w wydarzeniu SATI. Po jej śmierci Roop Kanwar został okrzyknięty sati matą - matką „sati” lub czystej matki. Wydarzenie szybko wywołało publiczne oburzenie na obszarach miejskich, w której stawiają nowoczesne indyjskie ideologię i zmodernizowane społeczeństwo przeciwko starożytnemu i tradycyjnej aktowi i zestawowi przekonań. Incydent doprowadził również do działania rządu - najpierw do przepisów na poziomie państwowym w celu zapobiegania takim incydentom, a następnie przyjęcia ustawy rządu centralnego „Komisji SATI (zapobiegania)”.

Oryginalne zapytania spowodowały, że 45 osób zostało oskarżonych o jej morderstwo, ale wszystkie z nich zostały uniewinnione. Bardzo nagłośnione późniejsze dochodzenie doprowadziło do aresztowania dużej liczby osób z Deorali, o której mówi się, że była obecna podczas ceremonii lub uczestników w nim. Ostatecznie 11 osób, w tym politycy państwowi, zostało oskarżonych o gloryfikację Sati. W dniu 31 stycznia 2004 r. Specjalny sąd w Jaipur uniewinnił wszystkich 11 oskarżonych w sprawie, obserwując, że prokuratura nie udowodniła zarzutów, że uwielbiali Sati.

6

Soshigateli

Soshigateli, czyli samozwańcy, byli pobożnymi rosyjskimi chrześcijanami, którzy uważali śmierć przez ogień za „jedyny sposób oczyszczenia z grzechów i zanieczyszczenia świata.„W latach 1855–1875 grup Soshigateli, liczące 15–100, spalone w dużych dołach lub suchych budynkach wypełnionych szczotką. „Około 1867 r. Podobno nie mniej niż siedemnaścieset ma dobrowolnie wybraną śmierć przez ogień w pobliżu Tumen, w wschodnich górach Uralu”, mówi Charles William Heckethorn w swojej książce Tajne Stowarzyszenia w każdym wieku i krajach w każdym wieku i krajach. Ci chrześcijanie naśladowali formę samowystarczalności zwanej „chrztem ogniowym” praktykowanym przez XVII-wieczną rosyjską sektę chrześcijaństwa znaną jako starzy wierzący.

W XVII -wiecznej Rosji rosyjscy prawosławni dysydenci zmian w kościele dokonanym przez patriarchę Nikona odmówili przyjęcia tych reform liturgicznych. Przez lata uważa się, że 20 000 z tych „starych wierzących” zabiło się przez samodzielne.

5

Incydent na samosiężność Tiananmen Square

Incydent na samowystarczalność Tiananmen Square odbył się na placu Tiananmen w środkowym Pekinie, w przeddzień chińskiego Nowego Roku 23 stycznia 2001 r. Nie ma wątpliwości, że kilka osób popełniło akt samokontroli tego dnia. To, co jest kwestionowane i wciąż w dużej mierze nieznane, to kim byli ci ludzie i dlaczego to zrobili. Oficjalna chińska prasa twierdziła, że ​​pięciu członków Falun Gong, zakazanego ruchu duchowego, podpalił się, aby zaprotestować przeciwko niesprawiedliwemu traktowaniu Falun Gong przez rząd chiński. Falun Gong twierdził, że incydent był mistyfikacją chińskiego rządu, aby zwrócić opinię publiczną przeciwko grupie i uzasadnić tortury i uwięzienie swoich praktyków. Falun Gong stwierdził również, że nauki Falun Gong wyraźnie zabraniają zabijania i przemocy, w tym samobójstwo.

Według chińskich mediów państwowych pięć osób było częścią grupy siedmiu, którzy razem podróżowali na plac. Te pięć osób samodzielnych, a dwie z nich później umarły. Jeden z nich, Liu Chunling, zmarł w Tiananmen w spornych okolicznościach, a druga, jej 12-letnia córka, Liu Siying, zmarła w szpitalu kilka tygodni później. Pozostałe trzy przeżyły.

Załoga CNN obecna na miejscu zdarzenia była świadkiem, jak pięć sami się przypisała i właśnie zaczęła kręcić, kiedy policja interweniowała i zatrzymała załogę. Incydent otrzymał międzynarodowe relacje z wiadomościami, a materiał wideo został wyemitowany później w Chinach Republiki Ludowej przez China Central Television (CCTV). Zakres w CCTV pokazał obrazy spalania Liu Siying, a także wywiady z innymi, w których oświadczyli, że samosimolowanie doprowadzi ich do raju, przekonanie, które nie są poparte naukami Faluna Gonga. Roszczenia CCP dotyczące tego incydentu pozostają bezpodstawne przez strony zewnętrzne, ponieważ nie dozwolono niezależnego dochodzenia. Dwa tygodnie po wydarzeniu The Washington Post opublikował dochodzenie w sprawie tożsamości dwóch ofiar samoziarningu, które zostały zabite, i stwierdził, że „nikt nigdy nie widział [ich] praktyki Falun Gong.„Kampania propagandy państwowej, która nastąpiła po wydarzeniu, zużyła publiczną sympatię dla Falun Gong, a rząd zaczął sankcjonować„ systematyczne wykorzystanie przemocy ”przeciwko grupie.

4

Alice Herz

Chociaż nie jest tak dobrze znana jako samowystarczalność Normana Morrisona i mnicha buddyjskiego Thícha Quảng ức w proteście przeciwko wojnie w Wietnamie, Alice Herz ma rozróżnienie bycia pierwszym aktywistką w Stanach Zjednoczonych, o której wiadomo, że unieśli sobie w proteście w proteście eskalacji wojny w Wietnamie. Najwyraźniej podążała za przykładem mnicha buddyjskiego thícha quảng ức, który unieważnił się w proteście do rzekomego ucisku buddystów pod rządami południowo -wietnamski.

Niemiecki żydowski pochodzenie, Herz była wdową, która opuściła Niemcy do Francji z córką Helą w 1933 roku, mówiąc, że spodziewała się nadejścia nazizmu na długo przed jego przybyciem. Mieszkali we Francji, gdy Niemcy zaatakowały w 1940 roku. Po spędzeniu czasu w obozie internowaniu Alice i Helga ostatecznie przybyli do Stanów Zjednoczonych w 1942 roku. Osiedlili się w Detroit, gdzie Helga została bibliotekarzem w bibliotece publicznej w Detroit i pracowali jako wieloletni działacz pokoju.

Herz sam wyznaczył 16 marca 1965 r. W Detroit w stanie Michigan w wieku 82 lat. Mężczyzna i jego dwaj chłopcy jechali i zobaczyli, jak płoną i wydali płomienie. Zmarła z powodu swoich obrażeń dziesięć dni później. Herz napisała ostatni testament, który przed śmiercią rozpowszechniła kilku przyjaciółmi i innymi aktywistami. Testament w szczególności odnosi się do jej decyzji o przestrzeganiu metod protestacyjnych buddyjskich wietnamskich mnichów i mniszek, których akty samowystarczalności zwróciły na światową uwagę. Przed śmiercią przed śmiercią Herz zauważyła, że ​​użyła wszystkich przyjętych metod protestacyjnych dostępnych dla aktywistów, w tym maszerowanie, protestowanie i pisząc niezliczone artykuły i listy-i zastanawiała się, co jeszcze może zrobić. Po jej śmierci japoński autor i filozof Shingo Shibata założyli Fundusz Pokoju Alice Herz. Plaza w Berlinie (Alice Herz Platz) została nazwana na jej cześć.

3

George Winne, jr.

George Winne, jr. może wyróżnić bycie ostatnim Amerykaninem, który sam siebie w proteście przeciwko wojnie w Wietnamie. Winne urodziła się w Detroit w stanie Michigan. Jego ojciec był kapitanem w U.S. Marynarka wojenna. Podobnie jak Herz, zainspirował go samowystarczalny mnich buddyjski Thích Quảng ức Winne podpalił się w celowym akcie samowystarczalności w Revelle Plaza, na kampusie University of California w San Diego 10 maja 1970 r. , aby zaprotestować przeciwko zaangażowaniu Stanów Zjednoczonych w wojnie. 23 -letni uczeń, były członek jednostki ROTC w Colorado School of Mines, nie miał wcześniejszego powiązania z żadnymi zorganizowanymi protestami. Winne niedawno ukończył studia w kierunku stopnia historii w marcu i dołączył do działu historii jako absolwent. Udostępniłby ukończenie studiów w czerwcu.

Nieco po 4 p.M. 10 maja Winne zapaliła na kolanach szmaty przesiąknięte benzyną obok znaku „W imieniu Boga zakończ tę wojnę.„Zaczął biegać i został powalony przez absolwenta fizyki Keith Stowe, który próbował udusić płomienie. Winne zmarł dziesięć godzin później w szpitalu Scripps, po tym, jak poprosił matkę o napisanie listu do prezydenta Nixona. Jego ostatnie słowa brzmiały: „Wierzę w Boga i odtąd i zobaczę cię tam."

W latach 80. grupy studenckie prosiły o umieszczenie tablicy na pamiątkę Winne. Chociaż powiązani studenci zatwierdzili tę propozycję, została zablokowana przez Radę Revelle College. Podręcznik dezorientacji UCSD 2001-2002 (str.43) mówi, że cegły, na których się zapalił, zostały usunięte z ich pierwotnej lokalizacji w Revelle Plaza i obecnie spoczywają obok małej tablicy pamiątkowej, położonej w gaju drzew na wschód od biblioteki kampusu.

2

Mohamed Bouazizi

Pokazując trwałe urok samoziarningu jako oświadczenie polityczne, najnowszym i warstwowym przykładem jest śmierć Tarek al-Tayyib Muhammad Ibn Bouazizi, znany po prostu jako Mohamed Bouazizi.

Bouazizi był tunezą, który od samego początku miał ciężkie życie, a jego ojciec umarł, gdy miał zaledwie 3 lata. Kształcił się w jednopokojowej szkole wiejskiej w małej tunezyjskiej wiosce i nigdy nie ukończył szkoły średniej, Bouazizi pracował od różnych prac od dziesięciu lat, a w późnych nastolatkach porzucił szkołę, aby pracować w pełnym wymiarze godzin.

Bouazizi mieszkał w skromnym domu sztukaterii, dwudziestu minut spacerem od centrum Sidi Bouzid, wiejskiego miasta w Tunezji obciążonym korupcją i cierpieniem stopy bezrobocia szacowanej na 30%., Złożył podanie o dołączenie do armii, ale odmówiono, a kilka kolejnych wniosków o pracę nie poszło nigdzie. Wspierał swoją matkę, wujek i młodsze rodzeństwo, w tym płacenie za jedną ze swoich sióstr na uniwersytet, zarabiając około 140 USD miesięcznie, sprzedając swoje produkty na ulicy w Sidi Bouzid.

Lokalni funkcjonariusze policji od lat nękali Bouazizi, regularnie konfiskując jego małą taczową taczką produktów; Ale Bouazizi miał niewiele opcji, aby zarabiać na życie, więc kontynuował pracę jako sprzedawca uliczny. Rankiem 17 grudnia 2010 r., Wkrótce po założeniu wózka, policja ponownie skonfiskowała swoje towary, rzekomo dlatego, że Bouazizi nie miał zezwolenia dostawcy, chociaż nie jest potrzebne zezwolenie na sprzedaż z wózka.

Twierdzono również, że Bouazizi nie miał funduszy na przekupienie funkcjonariuszy policji, aby umożliwić jego sprzedawaniu ulicznym kontynuowanie. Bouazizi został publicznie upokorzony, gdy 45-letnia urzędnik miejski, uderzył go w twarz, splunął na niego, skonfiskował swoje elektroniczne łuski ważenia i odrzucił wózek owocowy i warzywny; przez cały czas jej dwaj koledzy pomagali jej w pokonaniu. Stwierdzono również, że zrobiła obelgę na jego zmarłym ojcu. Jej płeć pogorszyła jego upokorzenie z powodu oczekiwań w świecie arabskim.

Rozgnieniony konfrontacją, Bouazizi poszedł do biura gubernatora, aby narzekać. Zgodnie z odmową gubernatora, by go zobaczyć lub wysłuchać, nawet po tym, jak Bouazizi cytowano jako „Jeśli mnie nie zobaczysz, spalę się”, nabył puszkę benzyny. Dokonał się przed budynkiem samorządu i wysiadł. Ustawa ta stała się katalizatorem powstania w Tunezji 2010-2011, wywołując śmiertelne demonstracje i zamieszki w Tunezji w proteście na kwestie społeczne i polityczne w tym kraju. Gniew i przemoc zintensyfikowały się po śmierci Bouazizi, prowadząc ówczesny prezydent Zine El Abidine Ben Ali do ustąpienia po 23 latach władzy.

Po samowystarczalności Bouazizi, kilku innych mężczyzn naśladowało tę akt w innych republikach arabskich, próbując zakończyć ucisk, z którym napotykają skorumpowane, autokratyczne rządy. Chociaż nikt nie wywołał znaczących rezultatów, oni i Bouazizi są okrzyknięci przez niektórych jako „heroicy męczennicy nowej rewolucji na Bliskim Wschodzie.„Zainspirowany aktem Bouazizi i sukces ludzi obalających uciskające przywódców w Tunezji, uciskali ludzie w wielu krajach Bliskiego Wschodu. Późniejszy upadek Mubaraka Hosniego w Egipcie i zbliżające się obalenie Muammara Qhadafi w Libii można bezpośrednio prześledzić do tego pojedynczego aktu samokontroli.

1

Akty kontrolne - na początku 2011 roku

Zainspirowany samoznaczeniem Bouazizi, co doprowadziło do pomyślnego obalenia znienawidzonego reżimu Bena Ali w Tunezji, na Bliskim Wschodzie miało. Podobnie jak ci, którzy zostali zainspirowani protestem przeciwko wojnie w Wietnamie po samowystarczalności mnicha buddyjskiego Thícha Quảng ức, inni zainspirowani do protestu reprotestujących represjonalne reżimy w krajach na Bliskim Wschodzie, a także w Europie.

W Algierii, podczas protestów przeciwko rosnącym cenom żywności i rozprzestrzenianiu się bezrobocia, pojawiło. Pierwszym zgłoszonym przypadkiem po śmierci Bouazizi był Mohsen Bouterfif, 37-letni ojciec dwojga ojca, który podpalił się, gdy burmistrz Boukhadra odmówił spotkania z nim i innymi w sprawie próśb o zatrudnienie i mieszkania. Według raportu w El-Watan burmistrz rzucił mu wyzwanie, mówiąc, że gdyby miał odwagę, unieważniłby się przez ogień, tak jak zrobił to Bouazizi. 13 stycznia 2011 r. Bouterfif właśnie to zrobił. Zmarł 24 stycznia 2011 r.

Maamir Lotfi, 36-letni bezrobotny ojciec sześciorga, który odmówiono spotkania z gubernatorem, spalił się przed ratuszem w El Oued 17 stycznia 2011 r. Zmarł 12 lutego. Abdelhafid Boudechicha, 29-letni robotnik, który mieszkał z rodzicami i pięcioma rodzeństwem, spalił się w Medjanie 28 stycznia 2011 r. Zmarł następnego dnia. W Egipcie Abdou Abdel-Moneim Jaafar, 49-letni właściciel restauracji, wysiadł przed egipskim parlamentem. Jego akt protestu przyczynił się do podjęcia tygodni protestu, a później rezygnacji egipskiej ówczesnej prezydenta Hosni Mubaraka, 11 lutego 2011 r. W Arabii Saudyjskiej niezidentyfikowany 65-letni mężczyzna zmarł 21 stycznia 2011 r. Po podpaleniu w mieście Samtah, Jizan. Był to najwyraźniej pierwszy znany przypadek samowystarczalności w Arabii Saudyjskiej.

Nie wszystkie te przypadki samokontroli, z wyjątkiem Egiptu, wywołały tę samą popularną reakcję, jaką sprawa Bouazizi w Tunezji. Jednak masowe powszechne powstanie na Bliskim Wschodzie, które powstało, po samego siebie unieważnienie Bouazizi, zmusiło kraje takie jak Algieria, Jemen i Jordan do dokonania poważnych ustępstw w odpowiedzi na znaczące protesty. Jako tacy ludzie i Bouazizi są okrzyknięci przez niektórych jako „heroicy męczennicy nowej rewolucji arabskiej.„Fala incydentów naśladowczych dotarła do Europy 11 lutego 2011 r., W przypadku bardzo podobnej do Bouazizi's. Noureddine Adnane, 27-letni marokański sprzedawca uliczny, podpalił się w Palermo na Sycylii, w proteście na konfiskatę jego towarów i nękaniu, które rzekomo zostało mu zadane przez urzędników miejskich. Zmarł pięć dni później.

+

Alfredo Ormondo

Alfredo Ormando był gejowskim pisarzem włoskim, który podpalił się na placu Świętego Piotra w Rzymie, aby zaprotestować przeciwko postawom i polityce Kościoła rzymskokatolickiego dotyczącego homoseksualnych chrześcijan. 13 stycznia 1998 r. Alfredo Ormando, 39-letni pisarz włoski, przybył do Rzymu, gdy powstało słońce. Po długiej podróży z Sycylii znalazł drogę do pustej placu Watykanu i skierowaną do wejścia do bazyliki, uklęknął, jakby chciał się modlić. Zrobił szybki gest ręki i nagle został pochłonięty płomieniami. Przed kościołem i, miał nadzieję, świat, Alfredo Ormando podpalił się. Przed śmiercią zostawił następujące oświadczenie:

„Mam nadzieję, że zrozumieją przesłanie, które chcę odejść: jest to forma protestu przeciwko Kościołowi, która demonizuje homoseksualizm, a jednocześnie całą naturę, ponieważ homoseksualizm jest dzieckiem matki natury."

Dwóch policjantów wydało płomienie i został przywieziony do szpitala Sant'eugenio w stanie krytycznym. Umarł tam 11 dni później.