10 groznych owadów drapieżnych

Ostrzeżenie: brzydkie błędy Jesteśmy przyzwyczajeni do postrzegania owadów jako zwierząt ofiarnych; Wszyscy je je, od ptaków i pająków, po ludzi. Ale są też drapieżniki wśród owadów, a niektóre z nich należą do najdoskonalszych zabójców przyrody. Daję dziesięć z najbardziej potężnych drapieżnych owadów… i jestem wdzięczny, że nie są one w dużych rozmiarach!

Wszyscy znamy House Fly, która żywi się rozkładającą się materią organiczną (między innymi obrzydliwymi rzeczami) i jest prawie nieszkodliwa dla innych owadów. Jednak na świecie jest około 120 000 gatunków much (wiele jeszcze do odkrycia), a niektóre z nich są dokonanymi drapieżnikami. Wśród nich są muchy rabusia; Mają wyjątkowo ostry wzrok i mogą latać z dużą prędkością, łapiąc inne owady w środkowej powietrzu. Mają dźgające usta (proboscis), które wstrzykują potężny jad neurotoksyczny i soki trawienne do ofiary, likwilizując jej wnętrzności, które później jest do bani muchy.

Ze względu na tę potężną broń i niszczycielską prędkość ataku Fly, nawet osy, pszczoły lub pająki w swoich sieciach. Włór rabusie jest zwykle nieszkodliwy dla ludzi, ale jeśli zostaną schwytane, mogą dać wyjątkowo bolesny kęs.

Pomimo ich przerażającego wyglądu i niepokojącej nazwy, skorpiony wody są w rzeczywistości owadami, należącymi do grupy prawdziwej (Hemiptera) i całkowicie nieszkodliwy dla ludzi. Są jednak plagą małych zwierząt wodnych, które wychwytują ze swoimi silnymi, zmodyfikowanymi końcami końcowymi. Skorpiony wody są rodzajem odpowiednika owadów krokodyla; Są powolnymi poruszającymi się drapieżnikami zasadzki, które chwytają każde małe zwierzę, które zbliża się; Przeważnie karmią się innymi owadami wodnymi, takimi jak larwy komarów i chrząszcze nurkowe, ale znane są z jedzenia na małych rybach i żabach od czasu do czasu.

Chociaż mają skrzydła, ich mięśnie lotne są słabo rozwinięte i latają rzadko, zwykle gdy stawy lub jeziora, w których mieszkają, zaczynają wysychać i muszą znaleźć nową rezydencję. Jeśli chodzi o długą, podobną do ogona projekcję na końcu brzucha, w rzeczywistości jest to rurka oddechowa; Skorpion wodny używa go do zbierania tlenu z powierzchni, a następnie może pozostać podwodny przez do pół godziny, zanim będzie musiał oddychać.

Arachnocampa jest rodzajem komnacie z Nowej Zelandii; Jako dorosły, jego jedynym celem w życiu jest łączenie się i wcale nie karmi. Jednak jego larwy są dokonanymi drapieżnikami o najbardziej niezwykłej metodzie polowania, która nadaje zwierzęciu nazwa (Arachnocampa oznacza „Spider Worm”). Zwykle żyją w suficie ciemnych, zacisznych jaskiń, z dala od prądów wiatrowych i światła słonecznego. Larwy obracają gniazdo jedwabiu (produkowane przez siebie) i zawieszają kilka nitek jedwabnych z sufitu jaskiniowego, wokół gniazda.

Każdy z tych wątków jest pokryty lepkimi kropelami śluzu, czasem załadowanymi jadem. Larwa Arachnocampa może świecić jak straża, która przyciąga latające owady, takie jak ćmy do lepkich nici i do okropnego końca. Po złapaniu niefortunnego owada, larwa tonuje blask, podciąga jedwabną nitkę i zaczyna karmić okropnie na uwikłanej ofipie, niezależnie od tego, czy jest żywy, czy martwy.

Wszyscy wiedzą, że najszybszym drapieżnikiem lądowym jest gepard, który może osiągnąć prędkość 115 km (71 mph) na godzinę. W porównaniu z tym chrząszcz tygrysa jest powolnym; Może działać tylko z prędkością 8 km (5 mph) na godzinę. Ale jeśli weźmiemy pod uwagę jego rozmiar, w rzeczywistości jest to najszybsze zwierzę na świecie! Gdybyśmy mogli biegać tak szybko jak chrząszcz tygrysa, proporcjonalnie do naszego rozmiaru, moglibyśmy osiągnąć prędkości prawie 500 km (311 mph) na godzinę! Ta prędkość jest tak ekstremalna, że ​​bieżący szok tygrysowy musi nieustannie zatrzymać się, aby zlokalizować ofiarę, ponieważ jego oczy nie są w stanie przetwarzać informacji wizualnych z taką dużą prędkością.

Chrząszcze tygrysa żywią się jakimkolwiek małym zwierzęciem, które mogą stłumić; Polują głównie na lądzie, ale są również wykwalifikowanymi ulotkami i wiadomo, że łapią też inne owady w powietrzu. Ich ostre żuchwy mogą łatwo zlikwidować kończyny i części ciała innych owadów, czasem większe niż sam tygrys. Istnieje wiele gatunków chrząszcza tygrysa i należą do najliczniejszych drapieżników owadów, są niezwykle przydatne dla ludzi, ponieważ pomagają kontrolować szkodniki. Larwy tych chrząszków są również przerażającymi drapieżnikami, ale zamiast ścigać swoją ofiarę, wolą czekać w zasadzce, ukryte podziemia.

Dorosłe mrówki wyglądają raczej jak Damselflies i chociaż niektóre gatunki polują na mniejsze latające owady, większość z nich wolą karmić pyłki i nektar. Z drugiej strony larwy Antlion są śmiertelnymi drapieżnikami owadów i podobnie jak ArachnoMampa, opracowały najbardziej niesamowitą sztuczkę, aby uchwycić ofiarę. Mieszkają w piaszczystych miejscach, gdzie kopią jamę w kształcie lejka, sprytnie zaprojektowana, aby żaden owad nie mógł wspiąć się na strome ściany. Autlon następnie zakopuje się w dnie dołu. Ilekroć niefortunny owad (zwykle mrówek) wchodzi na krawędź dołu, piasek upada, a ofiara spada na dno, a na śmiertelne szczęki larwy Antlion.

Czasami mrówka ucieknie z larwy i będzie próbowała wspiąć się na ściany dołu; W tym przypadku Antlion ma kolejną sztuczkę w rękawie; rzuca dyszą piasku na mrówkę, tak że wsuwa się na dno dołu. Gdy larwa antlion zabezpieczy swoją ofiarę, ssie swój płyn ustrojowy z rzuckami przypominającymi zęby, a następnie wyrzuca suchą tusze z dołu z dołu.

Błędy zabójcy należą do najbardziej genialnych zabójców przyrody. Istnieje wiele gatunków, a większość z nich jest nieszkodliwa dla człowieka (chociaż niektóre mają elegancko bolesne kęsy). Często gatunek zabójcy specjalizuje się w pewnym rodzaju ofiarach; Na przykład niektóre z nich żywią się tylko pająkami, inne wolą mrówki itp. Są uzbrojone w igłowe usta, których używają do wstrzykiwania śmiertelnej śliny do swojej ofiary; Ta ślina zlikwia wnętrzności ofiary. (Podobnie jak wiele innych owadów, błędy zabójcy nie są w stanie karmić się w materię stałą). Jednak większość błędów zabójców nie jest szybkimi ulotkami ani biegaczami, więc używają oszustów do polowania. Niektóre z nich pokrywają swoje ciała kory, kurzem, a nawet martwe owady, aby ukryć ich wygląd i zapach, i zakradają się na niczego nie podejrzewającą ofiarę.

Błędy zabójców z polowaniem na pająki często naśladują wibracje wytwarzane przez owady uwikłane w pająk; Ataki pająka, myśląc, że złapał smaczny posiłek, tylko po to, by zostać zabitym i pożeranym. Być może najbardziej niesamowitym błędem zabójcy jest pewien gatunek, który żywi się mrówkami. Wytwarza słodką substancję przez brzuch, która służy jako przynęta dla kochających słodkich mrówek. Ale słodka substancja jest również ładowana potężnym środkiem uspokajającym; Wkrótce mrówek upada, sparaliżowany, a błąd zabójcy może ssać swoje wnętrzności bez żadnego oporu.

Dragonfly jest ostatecznym zabójcą lotniczym świata owadów; Jego projekt jest tak doskonały, że pozostał prawie niezmieniony przez ostatnie 300 milionów lat. Jest to jedna z najszybszych latających owadów, osiągających prawie 90 km (56 mil) na godzinę (co jest jeszcze bardziej niesamowite, jeśli weźmiemy pod uwagę jego niewielki rozmiar i pozorna kruchość). Może nurkować, unosić się jak helikopter, a nawet latać do tyłu, a jego ogromne oczy, które obejmują prawie całą głowę, dają mu widzenie prawie 360 ​​stopni, aby żaden owad nie uciekł z uwagi.

Dragonflies żywią się wszelkimi latającymi owadami, które mogą złapać, a także na pająkach, które przechwytują z sieci. Chociaż zwykle polują i pożerają ofiarę z dużą prędkością w powietrzu, mogą również chwytać pająki i owady z odsłoniętych powierzchni. Larwy Dragonfly są również potężnymi drapieżnikami; Są wodne i używają swoich przedłużających, ostrych usta, aby dźgnąć inne małe zwierzęta na śmierć, w tym małe ryby, żaby i inne larwy Dragonfly.

Znany również jako kierowca, safari lub armia mrówek, ten afrykański gatunek, jeśli jedyny owad znany z ataku i pożerania ludzi, chociaż dzieje się tak bardzo rzadko rzadko. Mrówki Siafu mają bardzo duże, ostre szczęki i jadowite użądlenia, których używają do opanowania małych zwierząt, takich jak jaszczurki, robaki i inne owady. Istnieją jednak doniesienia o kozach, kozach i innych zwierzętach domowych, które były związane z drzewami lub słupami przez ich właścicieli, i, nie w stanie zejść z drogi, zostały zabite przez mrówki Siafu. Dzikie zwierzęta unikają armii mrówek w ruchu, a niektórzy przyrodnicy twierdzili, że nawet lwy i słonie uciekają od nich.

Pojawiły się doniesienia o atakach na ludzi, którzy nie mogli uciec na czas, takie jak bez opieki, śpiący lub ranni ludzie i przynajmniej jeden pijany mężczyzna. Ponadto jeden turysta, który został zgłoszony jako zaginiony w Tanzanii, został później zabity przez mrówki Siafu. Mówi się, że te większe ofiary mogą nie umrzeć z powodu envenomacji po ugłębieniu, ale raczej o uduszeniu, ponieważ atakujące mrówki wejdą do dowolnego otworu ciała i czołgają się do płuc.

Prawdopodobnie najbardziej znany drapieżny owad. Istnieje wiele gatunków modliszki lub Mantidów na całym świecie, ale wszystkie są doskonałymi łowcami zasadzki, uzbrojonymi w długie, zmodyfikowane przednie przednie uzbrojone w ostre haczyki, aby uchwycić ofiarę. Te przednie końcowe są zwykle nazywane „nogami z góry”.
Owady te zwykle stoją nieruchomo, zakamuflowane, aż mniejszy owad lub zwierzę nie zbliży się; Potem wychwytują szybki ruch pioruna i zaczynają karmić, czy ofiara żyje, czy martwa.

Są wyjątkowo żarłoczne, a każda ofiara jest dla nich dobra; Wiadomo, że wychwytują i pożerają pająki (w tym śmiertelna czarna wdowa pająk), jaszczurki, małe węże, a nawet ptaki. Są również niesławnie podatne na kanibalizm; Kobiety często gryzą głowę mężczyzny podczas seksu, a później karmią się resztą. Baby Mantids są również znane z tego, że karmią się rodzeństwem, gdy jedzenie jest rzadkie. Mantids są wykwalifikowanymi ulotkami, ale zwykle latają tylko w nocy, aby uniknąć ptaków i innych większych drapieżników.

Te duże osy, znane jako „Tiger Hornets” w niektórych częściach Azji. Są uzbrojone w niezwykle silny jad i wstrzykują jego wielkie ilości; Podobnie jak inne Hornets, mogą wielokrotnie żądać. Ten jad jest wystarczająco silny, aby powodować poważną chorobę, a nawet śmierć, ludziom; Rzeczywiście, są najbardziej niebezpiecznym dzikim zwierzęciem w Japonii, zabijając około 40 osób rocznie (więcej niż jadowite węże i niedźwiedzie łącznie). Ale japoński Szerszeń wykorzystuje swoje żądło tylko jako broń obronna; Aby zabić ofiarę, używa swoich ostrych szczęk do dekapitacji ofiary i przecięcia ciała na małe kawałki. Następnie przenosi tusze z powrotem do gniazda, gdzie żuje martwy owad w miękką pastę, aby nakarmić larwy. Larwy wytwarzają następnie słodki płyn, który jest głównym pokarmem dla dorosłych Hornet.

Aby dać ci wyobrażenie o niszczycielskiej mocy japońskich Szerszeń, powiedzmy tylko, że kilka z nich może całkowicie zniszczyć kolonię pszczół miodnych za kilka godzin, dekapitując każdą pszczołę w gnieździe (do 30 000) jeden po drugim. Kiedy wszystkie pszczoły są martwe, Hornets żywią się miodem, a następnie niosą larwy pszczół i części ciał dorosłych pszczół, z powrotem do własnego gniazda, aby nakarmić larwy. To jest okropny koniec European Honeybe (wprowadzony do Japonii w celu zwiększenia produkcji miodu) w obliczu „Tiger Hornet”. Ale japońskie pszczoły miodne są różne; Ewoluowali wraz z Szerszerem i opracowali niesamowitą sztuczkę, aby zabić zwiadowców Hornet, gdy tylko znajdą ula.

Do 500 pszczół tworzy ciasną kulę, która pochłania zwiadowce szerszeń i zaczyna wibrować mięśnie skrzydeł, aż temperatura ich ciała wzrośnie do 47 ° C. Pszczoły miodne mogą przetrwać tę temperaturę, ale Hornets nie może; są w zasadzie smażone żywe przez pszczoły. Po śmierci zwiadowców Kolonia Hornet nigdy nie dowiaduje się o lokalizacji gniazda pszczół miodnych. Nawet najbardziej potężny drapieżny owad musi spełnić swój mecz pewnego dnia…